Gedichtje ‘De man en het kind’

De man en het kind

Ik ben een man met het kind nog in mijn ogen
Denk dat ik nooit volwassen geraak
Want ik hoop wel dat het kind in mij altijd ontwaakt
Ik ben een man met het kind nog in mijn dromen
Denk dat ik zonder dat kind niet zo ver zou komen
Want ik hoop wel dat mijn jeugd nog niet is verloren
Ik ben een man met het kind nog in mijn ziel
Denk dat ik me altijd over van alles
zal blijven verwonderen
Het kind in mij zit zo diep
Want ik hoop wel dat ik mijn gedachten
kan blijven omzetten in wonderen
Ik ben een man met het kind ook nog in mijn lijf
Denk wel dat ik de kracht heb
van mijn echte bewuste leeftijd
Maar ik hoop dat ik ook kan zeggen
over mijn eigen terechte levenslust
het kind in mij dat blijft!

door John Jongejan